Ay görünür hüznün mehtabında.
Işık vurur zulmetin ummanına.
Uykumu olur sıkıntı yatağında
Asımlar gerek Millet kalmak için.

Ay kararır dağdan iner çakallar.
Yiğit zora düşer ulur korkaklar.
Yetişir imdada gökten kanatlar.
Kahramanlar gerek albayrak için.

Şah damarı terler hakkın yadına
Ar damarı çatlar şeytan adına.
Gerçek seven varır aşkın tadına.
Aşıklar gerek dağlar delmek için.

İnsan ağır yükü çile sayarmış.
Dışı düzgün içi düzgün olurmuş.
Tefekkür de kalbe kandil takarmış.
Dervişler gerek Hu’ya varmak için.


Meyveli ağaç olabilir insan.
Toprağa meftundur bilcümle can.
İnsandır insanı hor kullanan.
Sevdalar gerek efsaneler için.

Gönlü aşk temizler pastan arınır.
Dünyaperest hayal hayrdan kaçınır.
Zulmetten boğulan nura sarınır.
Ensar olmak gerek yetimler için.

İyi yaşamak var iyilik öldü.
Konforlu evler var komşuluk söndü.
Paylaşmak ağladı bencillik güldü.
Merhametler gerek sığınmak için.

Ödünç akıl alan ergen yaşında.
Bir dünya kuramaz aklı başında.
Rızk arayan bulur ana yurdunda.
Gayret etmek gerek üretmek için.

Turan UYSAL
5 Kasım 2016
Miesbach