özlem.
kırgınlık.
yarım kalan ne çok şey...
o gitti ve ben aynı sene üniversite eğitimimi tamamladım:
içimi en çok ne acıttı biliyor musun sevgili Nagihan: beni nice beklenti ve umut ışığında okutan bu adam-ki bir eğitimci idi- ne yazık ki son günlerini yaşadığının bilincinde bile değilken, diploma törenime gelemedi ve ben bir köşede sessizce ağlarken annem çıka geldi kardeşimle ki koşa koşa geldi kadın sadece benim mutluluğumu paylaşmak adına ve yarım saat içinde yine hastaneye döndü babam son günlerini yaşarken.
onu son kez gördüğüm gün ve tek sözcük çıktı dudaklarından:
bana baktı ama görüyor muydu yine de dayandı dayandık son an'a kadar hele ki o son kelime sarf ettiği:''evlatlarım.''
onun ilk göz ağrısıydım ve seni öylesine derinden duyumsuyorum ki güzel arkadaşım ben iyisi noktayı koyayım.
Mekanları cennet olsun.
Allah sabırlar versin ki bir şekilde veriyor ve Rabbim sevdiklerimizi eksik etmesin baş ucumuzdan.
Allah sana ve evlatlarına, sevgili anneciğine ve tüm ailene uzun ömürler versin.
Allah'a emanet ol güzel kız.
seni seviyorum ki elimden gelen tek şey de bu: sevmek, duyumsamak, yazmak ve beklemek ki neyi beklediğimi de bilmeden...

Babanın mekanı cennet olsun canım, nurlar yağsın üstüne.
Kızlar çok sever babalarını.Baba dağdır sırtını yaslayacağın.Hiç devrilmez sanırsın o koca çınarı, ama bir gün o da yorulur..Kızlar kaç yaşına gelirse gelsin hep arıyor babasını ve ona sıcacık 'kızımm prensesim '' diyen sesini özlüyor.Burnunun direği sızlıyor ve doluyor gözlerin.Baban gidince anlıyorsun ki çok şey gitmiş hayatından.
Allah sabır versin Nagihancım.Sevgilerimle.

Babaların ne kadar özeldir yeri yüreklerimizde .. Her daim sığınırız onlara rüyada bile.. Ben de ne çok özledim babamı takılırdı her seferinde apaçilerin sarı inatcı keçisi diye..Şimdi gülümserim ..hep oturur yüreğimin baş köşesinde..
Hasretin sevgiyle yorulduğu şiir kalbime düştü


Sevgimle