Maviydi gülüşler, dudaklarımda
Sevgili adını, anarken senin
Sevda oku dolu, sadaklarımda
Bilesin aşkından, yanarken senin

Yokluğunda, yollarını, gözledim
Dolaştığın, güzergâhı, izledim
Hele bile bilsen, nasıl özledim
O yakan buseni, sunarken senin

Seninle güzelim, mutluyum derken
İçimde fırtına, koptu giderken
Nasıl da üzüldüm? Veda ederken
O elâ gözlerin, pınarken senin

Dedim açık olsun, bir tanem yolun
Dilerim adımı, hep ansın dilin
Gözlerini tutup, sıkarken elin
Ellerin buz kesip, donarken senin

Maziyi andıkça, insan dalıyor
Düşündükçe kalbim, bir hoş oluyor
“Ah bu gönül, şarkıları”, çalıyor
Dalına bülbüller, konarken senin

Sevda yağmurları, sessizce yağar
Güneş bile inan, çok farklı doğar
Özlemi, hüzünü, başına yığar
Her akşam karanlık inerken senin

Lüzumsuz hasreti, sen duya duya
Sevgilinin aksi, vururken suya
İnsanlar evine, kuşlar yuvaya
Güneş batıyorken, dönerken senin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ