Çok canım acıyor anne!
Onsuz yaşamak imkansızmış anladım,
Ama nefes almak bile koyuyor adama...
Gülmek uzun zamandır etrafımda dönmüyor...
Ve ben eriyorum yokluğunun ortasında...

Çok canım acıyor be anne!
Bir yerim kesilse hissetmiyorum acısını...
Öyle büyük acılar kaplamış ki üzerimi...
Yokluğuna bir türlü alışamadım...
Hiç bu kadar çok sevdin mi anne?
Hiç bu kadar gözyaşı aktı mı gözünden?
Yüreğine bıçaklar saplayıp kaçtılar mı hiç?
Ve gidişini izledin mi ardından?

Çok canım acıyor be anne!
Saçlarını kestirmiş benim dokunmaya kıyamadığım...
Değişmiş görüşmeyeli konuşmaları...
Galiba sevmiş yeniden birini,
Unutmuş ardında bıraktıklarını...

Çok canım acıyor be anne!
Dilim anlatamadı kalbimdeki çırpınışları...
Gözüm kör oldu,kulağım sağır ondan dinledikten sonra aşk şarkılarını...
Şimdi kalbimde mühür gibi kazılı adı...