Hayatımın zor anında
Soğuk bir kış mevsiminde
Gece bitmiş
Her güzel şeyin sonu olduğu gibi
Ümitlerin karanlığa yenik düştüğü gibi
Paltonun yakalarını kaldırıp
Istanbulun soğuk sayılabilecek akşamında
Bir bir tükeniyor adımlarım
Sokağın köşesinde bekleyen insanlar
Bir tükenişin son sahnesini seyretmekte
Gecenin renkli ışıltıları arasında kaybolan anılar
Oysa ki çinde ne büyük mutluluklar taşıyorlardı
Gecenin zifiri karanlığında
Bazen öyle güzel bir sessizliği anlatır ki yıldızlar
Cennetin yansıması gibidir gökyüzünde her biri
Gökyüzünün eşsiz güzelliğine zarar vermez onlar
Çünkü yıldızlar; herkese başka türlü ışıldar
Seninde başkalarına ışıldadığın gibi
Nedir sende bu değişimler
Nedir bu tripler
Ben her zaman senin yanı başında
Soluduğun hava olmak istediğim de
Nedendir bu kaçışlar

Sensizliği hayal etmek
Ihanet gibi gelirken bana
Nedir bu çırpınışlar
Şunu çok iyi bil ki
Bir gün etrafında kimse kalmayıncak
Yıkılacak dünya başına
Üzerine çöken bu duman
Kalbimin kara sisi olacak
Sen üzülme
Ben hiç geçmem bir daha o sokağından
Sen bakarken ardımdan
Gitme diyemeyecek kadar cesaretin olmayacak
Başını çevirip bakmam gözlerine
Korkma,kalbine bıraktığım aşkımı da alıyorum
Kötü olan anılar senin olsun
Bir hoşça kal,bir elveda bırakıyorum sana
Kanatlarım kırılmış, rüzgara savuruyorum
Artık mavisini alacağım gökyüzünün
Siyahını sana bırakıyorum
Y.szgn