7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1049
Okunma
Gittiğinden beri;
’’Her sabah keşfe çıkarım, yedi duvaklı şehri
Ve bir yığın senle dönerim...’’
Deniz,
Aynı şarkıyı söyler,
Sesi aynı ses...
Ve nasıl vururdu bizi,
Her nota sonrası gümüş kayalardaki es.
İnsanlar,
Öyle çoğaldılar ki;
Mahşer kalabalığı...
Kiminin dudağı kızılcık tortusu,
Kiminde aynı gelecek korkusu.
Sevdalar,
Onları sorma!
Herkes kendince Mecnun,
Herkes kendince Leylâ
Gökyüzü; alabildiğince umut barındırıyor mavisinde
Kızdığında; allak bullak,
Hüzünlendiğinde;....of!....of!
Ben mi, beni mi soruyorsun?
’’Her sabah keşfe çıkarım, yedi duvaklı şehri
Ve bir yığın senle dönerim işte’’
Daha ne olsun...
Daha ne olsun...
Özlem Pala
Cevap Yaz