Yaşamak bambaşkaydı,
Günler zalimdi sevdasız
Sevmeyi unutmuş,
Kurumuştu yüreğim
İçimde bir boşluk vardı;
Ne artı, ne eksi
Hayat hiç şans tanımıyordu bana
Gönlüm, isyan bayrağını çekmişti, kadere

Ümitsiz bir bekleyişin deminde
Tanıdım seni
Ruh güzelliğin dışına yansımış,
Bir melek gibi saf
Akan sular misali;
Duru ve berraktın...
Sessizlik sonrası bir fırtına koparak
İçimdeki ses dedi ki
İşte kalbimin sesi…

Yağmur yüklü bulutlardan farksızdın
Bereket yağmurları yağdırdın dünyama
Kuruyan yüreğimden, sevgiler filizlendi
Kabına sığmaz oldu gönlüm,
Seni görünce
Ruhumda ki boşluğu,
Doldurdun sen…

Bir zamanlar “Basit Bir Şairdim”,
Eli kalem tutan:
Ne kalem yazardı,
Ne kâğıtlar dolardı
Hemen kaçardı
İlham perilerim
Seni tanımadan önce
Hep yarım,
Hep sönük kaldı, şiirlerim

Şimdi ellerim titriyor,
Yüreğim hızlı çarpıyor
Seni görünce,
Gözlerimin içinde
Adeta korkuyorum! Sevmekten
Acaba sevmekten mi?
Yoksa sevilmemekten mi?
Beynimde mızrak saplı
Bir soru işareti
İçimi kemiriyor kuşkular,
Cevap veremiyorum…

Al eline bir silah öldür!
Öldür! Beni daha iyi
Her gün, bir kere ölmektense,
Bir gün, bir kere
ölmek daha iyi…!!

Bazen
ne güzel dalıp gidiyorum
Tozpembe hayallere,
Mavi düşlere…
Bazen karşıma çıkıyorsun,
Soğuk bir hayalet gibi
Ürperiyorum!
Titriyor, bedenimin her yanı
Lime lime, paramparça
Ediyorsun beni…
İçimden bir tek
Kalbimi alıp kaçıyorsun
Dönüşü olmayan, meçhul bir kervana
Sevgimi, ruhumun derinliklerine bırakarak

Her gün, peşinden koşuyorum
Ürkek ceylanı, avcı misali
Seni bozkırlarda kovalayan...
Yetişemiyorum!
Çaresizliğin gazabına uğrayarak
Ve yine soruyorum
Kendi kendime;
Seni nasıl seveyim?
Nasıl dile getireyim;
Bu ümitsiz aşkı diye!!!
Bakıyorsun bana
Anlamsız bakışlarla
Sanki hep “HAYIR” diyecekmişsin
Gibi geliyor bana
Gerçi, “Hayırda da bir Hayır vardır” diyerek
Avutuyorum gönlümü,
Bu züğürt teselli ile…

Ben yüreğimde ki
Sevda çağrısını haykırırken
Sana, her daim,
Sen kim bilir?
Neler düşünüyorsundur?
Amma
Elini bir sol yanıma koyup,
Vicdanını bir dinlesen
Yüreğinin, içten gelen sesini
Belki bana hak verirdin…

Hep yeni bir hayal kırıklığı korkusundan
Sana bu acı gerçeği
Söylemek istemiyorum
Başı öne eğik,
Mağdur gezemem
Öl desen!
Ölüm çare değil, bu aşka…
Unut desen,
Seni nasıl unutayım?
Unutunca,
Ne anlamı kalır
Sana,
Beslediğim bu duyguların…
Anlamıyorsun beni!!
Her gün,
Bu ümitsiz aşk için,
Defalarca bana isyan ettiriyorsun
28. 07. 1985