1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1015
Okunma
acı gülümüz oldu çekinerek iliştirdiğimiz
en çok sarısını severim dediğin
mevsim mi
çiçek mi
sormaya korktuğum
not düştüğümüz günler yığıldı
yalanları altına süpürdüğümüz
yüreğimizin hüznünden çok
bulutlar yüklendik
ah…
acımızın ön adıydı
omzumuza dokunan diğerimiz
özenle sakladığımız sorular
demde erimesiydi
aynı tatta kandığımız sabahların
yanıtları bilen öğrencinin gülümsemesiydi
alaycı bakışların
bir yerlerden nedenler düşerken
suya dalan kuşlardı
kıyımıza vuran
ah…
yine mi dilinin ucunda
bıkmadın mı
taşa dokunup kaçmaktan
gözlerinin yaşlarına zulüm
gülümsemesini bırakır
ellerin kanamadıkça…(kbykl)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz