0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
647
Okunma
bu uzun yol kısa bir gündü
ve bitmeyen gün dediğin
telaşlarımızı bırakıp yanı başımıza
çekip gidendi
adlandıramadığın gülmeler
için için devam ettiğin ağlamalar
sevinmelerin
bir kuytuda gizlenendi
ferah bir suya vurduğun yüzün
öncesini unutmuş sırların içinde kalandı
dokunmalarını biriktiren ellerinden
yorgunluğunu alandı
dudaklarına öpüş konduran rüzgar
kal gitme bir şarkının nakaratıydı dilinde
müziksiz ne anlar mırıldandığın “unutma”
ansız tekrarındı
kendine kalmanın ağır yükü bana düştü
bu uzun yol kısa göründü
bir adım daha atsam bitecek
bu düş bana bıraktığındı
yetmedi bunca soluk…(kbykl)
5.0
100% (1)