Allah’ım bunca yıl yokuş çıkarım,
Sanırım dünyanın düzü kalmadı,
Gayrı hayattan usanır bıkarım,
Bu alemin yazı güzü kalmadı,

Hazan gelir dalda sararır yaprak,
Elde değil ki onu dalda tutmak,
Bekle beni bekle sen kara toprak,
Bu garibin soldu yüzü kalmadı,

Yiğitçe ve mertçe er mecliste,
Her daim doğru dedi her mecliste,
Korkmadan son sözünü der mecliste,
Artık söyleyecek sözü kalmadı,

Efkarlıyım gönle hüzün doluyor,
Gün be gün benzim sararıp,soluyor,
Hastayım vücuda bir şey oluyor,
Gövdeye kurt düştü özü kalmadı,

Gelip yakama yapıştı apansız,
Aşk ateşi ile yaktı vicdansız,
Sanki öldüm kaldım ateşte cansız,
Cayır,cayır yandı közü kalmadı,

Gidiyorum yüce dosta doğru ben,
Kalana şen olsun Halep şehri şen,
Ben gidince yıllarca yaşa sen,
Turan’ın dünyada gözü kalmadı,

22.10.2016/TURAN ÖZCAN
SENİRKENT