AKIL VE GÖNÜL

Gönlüm ile aklım ayrı bir huyda
Kendine düşeni al sende duyda
Gönül der: ha şehir ha da bir köyde
Yâr elini tutan eller mest olur


Akıl der: bu dünya ölümlü fani
Bugün varsın yarın yoksun bil hani
Boşu boşuna hiç tüketme canı
Allah Allah diyen diller mest olur


Gönül der: ben neden varım ne diye
Sevilmek yok ise varlığım niye
Aşıktan maşuka olup hediye
Buket buket giden güller mest olur


Akıl der: Haktır her bitkiyi eken
Ziyan olmaz Allah korkusu çeken
İsterse üzeri hep olsun diken
Hak için sallanan dallar mest olur


Gönül der: görüpte yâri bir koyda
Ya bir Pınar başı yada bir çay da
Günde olmasada haftada ayda
Yar belini saran kollar mest olur


Akıl der: hey gidi divane ahmak
Nedir bu beşeri sevgiye kanmak
Hakka gitsen değil sadece ayak
Ayağın bastığı yollar mest olur


Gönül der: çok tatlı hoştur dilleri
Hele birde sezip yârde halleri
Açıp narin ince zarif kolları
Yârin sarıldığı beller mest olur


Akıl der: biter bu dünya zamanı
Kapıya dayanır ölüm kervanı
Başlar artık zorlu mahşer devranı
Sıratı geçen o kullar mest olur

Murat meral (muradı)