Eyy benim cefakar dost kalemim
Beyaz sayfalarımın sevgilisi
Nasıl da vefalısınız
İhanetsiz ve tertemiz.

Ey benim gönlümün tercümanı yüreğim
Nasıl da düşersiniz yüreğimden kalemime
Yaşadığım gönül mevsimleri mi bir bir
Yalansız ve de eksiksiz.

Bazen tomurcuğunda bir gül olurum
Açıp da solmak istemediğim
Bazen bir çocuk kalbiyle boyarım
En güzel mavilere düşlerimi
Paylaşırım gün be gün mısralarımda
Ve sen,,öyle güzel öyle ince işledin ki ruhumu
Kara kaplımın beyaz sayfalarına.


Ahh benim korkusuz dost kalemim
Sessizliğimin sesi
Bir çığlık gibi haykırır sın fırtınaları mı
Korkusuzca ve endişesiz
Karanlık kör gecelerimin eşliğinde
Dökülürken birer birer
Yüreğimden gözyaşlarım
Nasıl da teselliyle süslersin
Dökülürken sayfalara hece hece duygularım.

Ey benim cefakar dost kalemim
Her ne olursa olsun
Halleri yüreğimin
Kayıp gitme sakın ellerimden
Dilerim hiç tükenmesin mürekkebin
Beni bırakma sakın hep benimle kal
Gönül defterimin sayfalarında dolaş dolaşabildiğince
Vuslata kadar...

Gülseren MORKAN
13/11/2016