yalan değildi acıtan çığlık
gerçeğin ta kendisi
bi kara delik içerimde sığlık
kalanların mavi sessiz boşluğundan


yüreğimin darılması
aklımın moleküllere ayrılması
gerçeğin gizli korkunç kalması
değil elbet atomun parçalanmasından


kurup kurup çalması
...............saatin ayrılığa
gurup gurup kanması
..................güneşin karanlığa
durup durup yanması
.....................küllerin sevdalığa


kavgalar aşka dahil suskunluğum ondan
dalgalar denize sahil dönülmez sondan

sularıyla boğulsam da acıdan



yalan değildik korkutan delilik
anılardan kaçarken fellik fellik
gerçeğin kendisine kalır sessizlik
mişli geçmiş sevdanın ömrü gündelik



fi tarihten
bi yakmayı mı öğrendin nerondan
ateşini yalanla örtmeyi şeytandan
sözüne kayyum atar mı sandın yaradan
sonra da telaşından
"hadi kap şurdan iki farz iki sünnet
iyi gider
iç ısıtır
yumuşatır kalbini tirit mis
besmele
doydun mu
bak bu hayat
yüzüne güler geçer
dağ duyar
taş duyar
minnet duymaz" öyle ya...


ey allah
kâ/inat okul
nim affetsen ben de kul
yüzü gülmeyen çocukların var
azrail sal
canım al
ben ölünce gülsün yar


hiç bir düşünce gökten zembille inmez adama
aklımda bi kara delik
korkunun aç yırtıcılarını doldurursan odama
dilimde pas tutar çelik