Aşkı ararken değil, Hiç aklımda yokken aşık oldum,
Öyle bir aşk ki, ürkek bedenim yaralı, titrek yüreğim,
Bu nasıl bir rüya idi, senle uyudum, senle Uyandım.
Düşlerime, Senden başka hiç kimse değmedi Kadınım.

Sevdan ile yanıp Yangın yerine döndüm; acı göz göz köz gibi
İliklerim duman kül gibi, hücrelerime sızdı hayalin açan gül gibi,
Ağustos ayında suya hasret toprak gibi, zemheride har gibi,
Can diye aradım, Senden başka hiç kimse, can olmadı kadınım.

Tarifsiz kalan tek şey, Gurbet, hasret neden içimde baki,
Yanımda bile Hasretinle döndüm, bir Mevlana Şems sanki
Damarlarıma ince sızı, şahdamarıma saplanır çaresizlik oku,
Ruhuma, senden başka hiç kimse derman olmadı kadınım.

Çöl fırtınalarının durduramadığı Mecnun Leyla misali
Yüce dağları deldiren Ferhat ile Şirin’di aşkın temsili
Kurumuş dala gonca gül açtıran Kerem ile Aslı’ emsali,
Yüreğimde senden başka hiç kimseyi sevmedim Kadınım.

Bağrımı Yarıp girmeni, içinde gizli kalmanı istedim.
Gülüm olsan soluncaya dek, ölüm olsan yok demem,
Çalsan kapımı, hiç direnmem acarım ardına dek..
Mezarıma, Senden başka hiç kimse koymasın kadınım.