0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1054
Okunma
Erişilmez yakınlıkları kovuyordu yalnızlığımız;
Erişilmiş uzaklılar içinde birlikteliğimizde.
Bir sırr-ı kâdimde tomarla dürülen alışkanlığımız,
Nice nedâmet dolusu yığınlar oldu hep elimizde…
Tecelli ederdi beklediğimiz o hayâl mevsimleri ,
Bir esinti girdabında bağrımıza bir bir dökülerek.
Zaman sarartacak özlemle baktığım soluk resimleri
Seneler içinde daha da çok yıpratacak öpülerek…
Gelmesin, ne çıkar bu fânî dünyada vuslat vakitleri;
Ukbânın sonsuzluğunda kalır murâd varoluşumuza.
Oyalasa da bizi ümidin o sabırsız gel-gitleri;
Müjdedir belki de ötelerde yeniden doğuşumuza …
