0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
965
Okunma
Muammâ oldun artık hiç çözülmeyecek vüsatta karmaşık,
Var mıydın, yok muydun; masal mı, gerçek miydin ?
Bir cevap olmadın hiç gönlümün ısrar yüklü suallerine…
İmâların ile bulunduğun itiraflarına ise ben hiç itibâr etmedim;
Sarahât istemek anamın ak sütü kadar hakkım idi beni sevdiysen şâyet ?..
Bir fâsit daireye dönmüş, tekrarın tekrarı olmuştu yazışmalarımız,
Benim satırlar dolusu duygularıma sen sadece şükran bildirdin;
Tek kelime ya da cümlelik klişe teşekkür beyanlarıyla…
Demek ki fuzûli şâgil idim hayatında, belki de bir ayak bağı,
Demek ki ısrâr beni de senin kadar bizâr etmişti;
Demek ki aynı akortta değilse gönül tellerimiz,
Bitmeliydi bu senfoni demek ki…
