0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1647
Okunma
İşte yine yapayalnız karanlıklar içinde kaybolmuş benliğim
Yokluğunla hançer darbeleri vurulmuş içime
Ah o yokluğunla kuşların sesini bile duyumsamaz hale geldim...
Senin yokluğun kara bulutlarla üstüme çökmüş
Hafızam artık eskimiş yokluğun içimi talan etmiş
İçimdeki sana ait hatıraları hiç çürütmemiş...
Oysa gülümsemelerimin her anında sen vardın
Ruhumun en derin yerinde hep yaşadı gözlerin
Aşkımızın feryatları çığlık çığlığa hep yaşandı
Kalakaldı o feryatlarımız sahipsizce
Ve senin yokluğunu hiç kimse sahiplenemedi...
Mezarın başına giderken bedenim hüzün akıttı gözlerim
Gözyaşlarım dinmek bilmedi
Ecel terleri döktü vücudum
Benliğimdeki seni kopartıp atamadım
Yoksun işte...
Mehmet ÖKSÜZ