Varıp gitmek istemediğim diyarsın.
Aşkı ağırlıyorum gönlümde.
Sen gönlümde yatan tek aşksın.
Aşkla kalıyorum her zerremde.
Mutluluğa duvak açarken gülüşlerim.
Gök mavisine uzanmak ister ellerim.
Ben aşkı arayan mecnun sen Leylasın.
Sana varacağım günün yolunu gözler gözlerim.

Sildim aklımdan kötü anıları.
Yalnızca iyileri bıraktım.
Mutluluğa koşmak adına,
Kederden uzaklaştım.
Bir yarayı daha kaldıramazdı yüreğim.
Acısa da canım yaralarımı sarmayı başardım.
Geçte olsa farkına vardım.
Mutlu olmak af etmekten geçiyor.
Hesap sorulacak ne varsa vicdanıma danıştım.
Ve bana yapılan her kötülüğü affettim.

Sevinç rüzgârları hiç esmedi ömrüme.
Kederden önümü göremiyorum.
Geçmiş bir hançer misali saplı bedenime.
Önümde uzunca bir yol yürüyemiyorum.
Gülmeyi unutmuş yüzümde yara izleri.
Yaralar geçiyor ben yardan geçemiyorum.
Zaman nasıl da dalgasız bırakır denizleri.
Herkes nemrut olmak peşinde,
Edebi için zindana düşen bir Yusuf göremiyorum!


Yürüdüğüm yol ince ve meşakkatli.
Yardım dilediğim sensin ey sonsuz şefkat sahibi.
Biliyorum elbet vardır bir çıkar yol.
Sen biliyorsun gönlümden geçenleri.
Kabul et ey sonsuz kudret sahibi…