Çekip gittin
çiçeklerin döllendiği bir mevsim.
bir daha
dönmedin geri...

yarısı sende kaldı kalbimin
yarısı bende ezgili...

ah! Seher yeli...

hangi dala sığınsam
döker yapraklarını bir bir
bir bulut gibi
nehirler gibi
akıp gider saçların elimden
bir yanım yaslı hazanda kalır
bir yanım deli boranda
savrulup gider ömrümün gazeli...

gülüşün bir çiçekti
güğümlenirdi içimde her bahar
gittin
hayallerimde gitti
kar yağdı kirpiklerime
umutlarıma ağrılar birikti

gittin
güz geldi
yitirdi sevincini ağaçlar
ardında sarı yapraklar ve hüzün kaldı
bulutlar arasında kaybolan ay gibi
yitirdim seni
denizler suskun
maviler küs
payıma yalnızlık düştü
gökyüzü yaralı şimdi
gittin
deprem olur her gece denizlerde
başını taşlara vurur dalgalar

gittin
göçüp gitti ardından
gönlümün kuşları uzak diyarlara
bir yanı aşk acısı kıyılarımın bir yanı özlem
şimdi yokluğundur içime yağan her gece suların ötesinde

şimdi su gibi yudum yudum
şimdi hava gibi nefes nefes
seni özlerim karşı kıyılarda...