Dünyanın en güzel sehrine sesleniyorum.
Kaç milyon aşığa mezar olmuştur kim bilir bu istanbuL.
İnsanın içini diri diri yakıp kavurmak nasıl bir duygudur tarifi imkansız.
Ben seni iki arada bir dere de sevmiştim oysa ,
Ben seni Gecenin sessizliğinde sevmiştim ,
Ben seni cılız bir gecenin koynunda sevmiştim.
Ben seni hem arafta hemde buralarda çok sevmiştim.
Ben seni öyle çok öylede güzel sevmiştim.
Daha ellerin ellerime değmeden kan ter içindeyim.
Sesin sesime ses olmadıkca nefes alamıyorum.
Ben sen olmadan yaşayamıyorum.
Yoklugunun yoksullugundayım ,
yoksunuyum dillerinin en guzel namelerinden
Güneşimi kaybettim.
Ölüyorum ama aldırma.
Gecelerim bir turlu sabah olmayı bilmiyor artık ,
Nefes almak buralarda oldukca imkansiz ,
Bilir misin akrep bile yelkovana olan aşkından vazgeçti .
Ben nasıl dayanabilirim nefes almadan yaşamaya.
Boğazımın tamda ortasında zehirden bir yumru ,
Biliyorum yutkuna bilsem geçecek , ama geçmiyor.
Huzurumu kaybettim ,
Ölüyorum aldırma.