Bir bardak tavşankanı çay
masanın üstünde, bi tomar kalem kalemlikte
bir kaç kitap bir kaç defter

eskiden yasaklı kitaplar vardı
yakılan sokak arasında gizli gizli
kimserler görmese yıldızlar görürdü geceleri
duyardım
radyolarda ajanslardan
Şimdilerde cumhuriyetin fikirlerini yakıyorlar asıyorlar
yine gerici eller


uzanıyor

uzanıyor

uzanıyor

ak papatyalara, kalem tutan ellere
yasaklı çınar ağaçları
yaprak döküyor birer birer yollara, parklara
gazeller dökülüyor

cezaevlerine..

kalemler dökülüyor....


İdam fermanı isteniyor

Padişahım çok yaşa!

İyi ama: bu ferman, bu hukuk, bu ilmek doğru boyuna geçer mi?

çocuk katillerine, tecavüzcü, tekmeci, bebek katillerine, ülke soyguncularının elleri kesilir mi?

hak yerini bulur mu?
bu hukuk sistemine güvenip
ilmeği geçirmek boyuna ne kadar gerçek, ne kadar yalan!

bir ileri, iki geri
kasıla kasıla hak sahibine bulacağına eminmisiniz? bir bakalım;
Kalem tutana kayyum,
Sana bana ayı maymun
darağacı, darbe çiçekleri:
soytarıya seyirci olmaktan öteye gitmez usta;
bu en çok kimlerin başını yakar abi;
adeletin olmadığı sistemde, doğru parmak kesilir mi?
yıldızlar doğru kayar mı? gökkubbede
yine masum çimenlerin başı kesilir;
bağlarda, bahçelerde, dağda, taşta:
erik çiçekleri asılır baharda.
bahar hayata zindan olur usta:
kimin uğruna, hangi amaç uğruna,
eğilir karakalemin başı
yine kimler ağlar
hadi git şimdi işine
gökten düşen üç elma
bir ona bir sana bir bana
iki candarma kolları arasında bileklerinde kelepçeler
gider
gidiyorlar
gidecekler

kalem ustaları birer birer
sonra belkide idam sehpasına..

padişahım çok yaşa!

üzgünüm kasım sana aşk şiiri yazamadığım için!
ama geçerli bir sebebim var
ülkemde idam cezası pazarlığı yapılıyor
yirmibirinci yüzyılda iyiyle kötünün ayırt edilemediği bir karanlıkta
güçler yarıştırılıyor..

Bu şartlar altında idama hayır...

Nurten Ak Aygen
01/11/2016