Elveda dostlar,
Ben bir tura çıkacağım,
Yelkenlerime rüzgar doldurdum,
mavi bir turla, yol alacağım.
Vedalaştım bir bir anamla, kardeşlerimle, çocuklarımla,
Sabahları kahvaltılık aldığım, pastacı Kokoyla,
Beni her gördüğünde gözleri ışıldayan,
yardım isteyen, saçları pas tutmuş dilenci deli kızla.

Gideceğim Ege’ye yelkenime rüzgar doldurdum,
O bakir koylarında dolaşacağım,
Kleopatra’nın yıkandığı denize sıfır hamamda yıkanacağım,
ayakları incitmeyen kumsallarında güneşlenecek,
rakımı içip demlenecek, tuzlu denizinde yüzeceğim,
dertlerimi ayaklarından bir kayaya bağlayıp,
denizin derinliklerine gömeceğim.

Format çekeceğim beynime,
dertlerimi sıfırlayıp yeniden doğacağım.
Rakımı koydum küçük buzluğa,
kavun, karpuz, zeytin, peynir,
epeyce de çavdar ekmeği,
ıssızlara çekilip kafayı çekecek,
medeniyetten uzaklaşacağım,
Şehrin stresinden, gürültüsünden uzaklaşacak,
artık oksijen soluyacağım.

Yelkenlerime rüzgar doldurdum,
kalbime güneş kondurdum,
gönlüme pembe umut,
özleyecek yakınlarım beni biliyorum,
yelken açtım aşka gidiyorum.

Bekleyin beni, rengini gökyüzünden alan denizler,
sularınızda yanan yüreğimi söndüreceğim,
Bekleyin beni kuşlar, artık sizden şarkılar dinleyeceğim,
Bekleyin beni ormandaki ağaçlar,
gölgenizde serinleyeceğim.
Bekleyin beni köhne kır kahveleri,
tavşan kanı çayınızı içmeye geleceğim,
açın kollarınızı tüm güzellikler ben size geleceğim.

27.07.2007

Kazım Doğan