Her zaman sevdim.
Bazen rüyalarıma girdin, bazen hayallerime girdin.
Asla seni, terk etmedim.
Amma sen, sen var ya sen, beni kendinden uzaklaştırdın zamanla
Ellerin kucağına attın.
Hor gördün, küçümsedin.

Sen var ya sen!
Bir türlü kendine yakıştırmadın beni.
Zengini dost tuttun, fakiri yabancı yaptın kendine benim gibi
Bir uşak gibi baktın, benim gibilerine
Hor gördün, küçümsedin.

Dışladın, benim gibilerini.
Bir yabancı gözüyle baktın, benim gibi seni sevenlerine.
Bilmedin
Düşünemedin.
Benim’ de seni, seni çok sevdiğimi.
Uzaklaştırdın beni kendinden attın yaban ellerine
Ne zaman yaklaşmaya çalışsam!
Hor gördün, küçümsedin.

Memleket, memleket dolaştırttın.
Sana ne kadar yakın durmaya çalıştıysam’ da ben
Sen!
Sen benim sevgimi, aşkımı beş para etmez insanlara sattın.
Ben seni değil, sen beni istemedin.
Sen beni!
Hor gördün, küçümsedin.

Şimdi arzuyla yanıyor’ da içim.
Korkuyorum.
Yine hor görülmekten, sen’ de kimsin denmekten korkuyorum.
Oysa senin yanına gelmek istiyor sana olan sevgimi hasretimi duygularımı söylemek istiyorum.
Fakat çekiniyorum!
Yine hor görülmekten, dışlamandan korkuyorum.
Çünkü sen beni!
Hor gördün, küçümsedin.

26 Eki. 16
Ahmet Yüksel Şanlı er