Ayrı düştüm memleketimden,evimden
Pervane oldum yarin etrafında ey aşık
Tutuşup da yandı yüreğim aşkın narına(ateşine)
Ciğerim pare pare oldu ey aşık
Yar elinden doldurup aşk şarabını saf bir kaseye
Sun bana yarin lal dudaklarıyla ey aşık
Çek bıçağı vur vur sineme ey aşık
Bilemedim bana ne haller oldu
Yarimin o güzel yüzü gece bana düş oldu
Sinemdeki yaralar bin idi binler oldu
Acı bana kıl derman ey aşık
Selam verdim ayak bastım kapına
Bende bilirim bu yol aşılar yoludur
Hakikatte derdime derman isterim dertliyim hey
Bul bana dermanımı ey aşık
Nice ah etmesin bu deli gönlüm
Siyah saçları gül yüzüne dökülmüş
Dili bülbül misali yanakları misk-ü anber gibi
Beyaz gerdanında güller inciler dizilmiş
Nice sevmeyeyim bu güzeli ey aşık
Hayli zamandır bu dünyada yaşarım
Şu deli gönlüm hiç ruşen olmaz,aydınlık bulmaz
Gurbet diyarında gezen aşıkların
Gönlünde bülbülleri şen olmaz bunu böyle bil ey aşık
Yine deli gönlüm coşkun okyanuslar gibi çağladın
Hangi dertlerimi ele söyledim de ağladım
Saygılarımla
M.ZAHİD AY