7
Yorum
24
Beğeni
4,8
Puan
936
Okunma
mâhur bir ezginin
ince sızısı dokundu yüreğe sessizce
griler vardı
maviliklerin berrak kucağında
akıl dört duvar arasında
güne hasret
güne vurgun
ve
güne küskün
saçları yalayan rüzgâr çok gaddar
anlaşılan
daha şafağa çok var
bir ben
ve bir kaç sokak kedisi kaldı soğuk taş kaldırımlarda
uzun geceler bağrında
soluksuz kaldı
kedere boyun eğen umutlar
ne bir çığlık
ne bir sızlanma
üzeri hüzünlerle örtüldü yürekte
adına ne deniyorsa
o sineye saplanan zehir zıkkım duygular…
5.0
95% (20)
1.0
5% (1)
Cevap Yaz