Bazen gökyüzüne bakarsın
Gökyüzünü göremezsin
Öyle büyür ki kimsesizliğin
Derin bir sızı, toprak bereketiyle
Yaşamak da zor,ölmek de
Kara dağların sert rüzgârları
Başını kayalara yaslamış
Tutsak kesildi nefesim
Nehirlerin yankısı sallar dağları
Geçer dedim geçmiyor
Hasret hasret üstüne

Su ölür, hava ölür ama sen yaşarsın
Bir donar bir yanar ama yaşarsın
Gölgesi başka, güneşi başka
Ateşi başka dumanı başka
Aşk diyorlar adına

Duvarlar boyunca her dilden söylenir
Ağlıyorum kendime en ıssız kelimelerle
Aynalar ağır bir tufanın parçaları
Dağ ağırlığının altında
Ay sessizliği
İkimizin gölgesi
Yakmışız ormanları, hayatımızla birlikte
Görünen ve görünmeyen kervanlar
Ne varsa hep ayrıldıkta, sevdada
Bekler daim kuytularda
Saçları çileden dağılmış zamanın
Yanıyor toprak, yanıyor avuçlarım
Bazen çözülür dilsizliği
Ağır duman, ağır sis
Çılgın çağıltı
İçinde dolandığımız

Mayın tarlası, ateş yığını
Gel artık
GEL
Taşıyamıyor karanlığını...
19.10.2016