Dinle! Kulaklarında hoşca bir tını,
Yağmur sesleniyor masmavi göklerden.
Kışa daha çok var mevsim güz renk sarı,
Yapraklar kopuyor marazi köklerden.

Seyret! gözlerinde nem camlarda buğu,
Yağmur süzülüyor isli bulutlardan.
Zemheri soğuğu çalmadan kapıyı,
Dumanlar yükseliyor yıkık bacalardan.

Islan! omuzlarında yumşar tıpıştılar,
Yağmur hisleniyor manzum satırlardan.
Taşa yazılıyor suyun kasidesi,
Gökkuşağı sızdı adsız yatırlardan.

Yaslan! Sırtına yük değil ıslak dağlar,
Yağmur süpürüyor kirlenmiş zirveleri.
Nebatatda matem gider bayram gelir.
Suya hasret çeken buğday filizleri.

Anla! bir damlada var sırların sırrı,
Yağmur besleniyor Kevser ırmağından.
Amineye şerbet geldi ötelerden,
Kabir çiçeğini sular kaynağından.

Turan UYSAL
18 Ekim 2016
Miesbach