1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1289
Okunma
düşündükçe,
ufalanıyor güvenim yüzüme,
yüzeyinden yüreğimin.
aşıklarından vurulmuş
bir ceylan gibi sekiyor.
ve mutlaka konuyor gibi
karga burunlu bir ağrı, canıma.
fakat sonra yakalayınca,
gayriintizamım susuyor.
yasaklıyorum bir daha,
dalmalarıma
diplerime
enginlerime
kendimin
kendime,
daha çok.
sonra çıkıyorum, eşliliğimden.
yırtık bir abajur olup
gün ışığının yalansı aydınlığına aldanıyorum.
ve biliyor musun
gülüyorum.
gülüyorum ÇÜNKÜ
sâri bir hal, bu yaşamak.
ve bitmek sanmaz, ölümü.
ama yine de
üryan dolaşmaz
sıkıntıları, biz insanların.
bak;
benimkiler kaplanır
kapaklanır
fakat mutlaka dıştadır,
dışardadır..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz