42
Yorum
65
Beğeni
5,0
Puan
2097
Okunma

Hüznüm ve sevincim hep farklı tartıldı
Vedası hüzzamda saklı neticelerin
Havasını soludum şuursuzca
Çoğalıyor benimsedigim kentlerde
Naif kalan sensizliğin izleri...
/Ne acıymış her gece düşlerini kurduğun kadının
Yokluğuyla boş bir odada uyanmak/
Acılarımı hiç bilen olmaz halbuki
Türkülerde bile tepinirdi masumiyet
Üşümüş hecelerimi duayla yokuşa sürerdim
Ezelinden beri kalaysız bir tepsiydi dünya bana
En kötüsü gençliğime yapışmış bir resim...
/Daha hiç bir kantar tarafından tartılmayan
Derinlerimde ne yaralar var/
Yalnızlığıma uluyan köpeklerin sesi yankılanır
Hayallerim acıyla karılıp gider ardından
İşte ozaman yalın ayak kalmış bir çocuk ölür
Ve ben
Naaşı uzanırken
İç dünyamın musallasında
Bütün ümitlerimi bir kefen niyetine bedenine sarar
Uğurlarım ağlamalarımla beraber...
/Vebali ağır gelir/
Şiir; Hasan Yılmaz
5.0
100% (53)