Ne çok şımartmışız sevdiklerimizi
Bırakıp gittiler

İstediğim uzaklar,
Güneşle buluşmak
Cam göbeği nehir, bir bahçe uzanıyor gönlüme.
Ne adam susuyor, ne çocuk bağırıyor
Büyüyor arkamızda açık pencereden süzülen rüzgâr.
Masmavi suları seven ayaklarım var benim.
Susamlı simit,
Bir sofra,bir yaygım olsun yeter,
Dağlar, ormanlar istersen senin olur.
Gözün tok olsun yeter.

Bir kalbim olsun denize yakın,içinde yüzen gemiler
Sonsuzluğa giden bir çizgi
İçimde aşkın kaynağı geceler
Değişir mi, değişilir mi
Tutulmaz denizin rüzgarı, gider gelirdi
Kuşun kafesteki halini görüp, özgürlüğüme sükrederim.
Karar verdim artık sade ve yalın yaşamaya.
Dağınık beyazıyla yalvaran taraflarım
Bir yağmur öncesi, parklar yeşeriyor
Kendimden oluyorum,biraz kendimi buluyorum,
En okunmadık yerlerinden okumaya çalışıyorum.
Eriyip gitmek içimdeki savaşlardan
Karışık bir sancı
İnsan her şeye alışıyor zamanla
Bir hayal gibi uyanıp uyumaklığımız.
Daha ne kadar atılması gerekenler var sırtımdan
Bitmedi
Kendimi beklemekle geçirdim geceyi.
Kağıt kalem içimde dönüyor
Seni arıyor, rengini, gözlerini, biçimini
Düşünmeden koşuyor peşinden
Bugün de ayrılmadım, ayrılamadım hasretinden.
Yüzümün bir yanı gördüğüm her şey sensin işte
Dikiş vurmuşlar göğsüme.
Gel de düşünme
Bir kedi gibi geliyorsun arada bir gözlerimin önüne,
Uzaklar uzuyor, sular uzuyor
Efkâr vuruyor damlara
Sürüyle odalar, Sürüyle iç çekişler,
Öldür öldürebilirsen.
Uyku ölüyor, gece ölüyor ama sen ölmüyorsun,
Kapıyorum kapıyı ardından, geliveriyorsun.
Akşamı getiren bir sabah gibisin

Hadi aldırmayalım yarınlara
Haydi cağır yokluğu
Saçlarından mutluluğa asılsın
Bütün çocuklar.