damarlarında devriye gezinen kan değil
kırmızı pelerinli bir intikam
gözlerinden
şarjör şarjör paranoya sıktıran
sevişeceğin her erkek
artık senin için kurban
mermer gibi bedenin
ustaca kullanabildiğin bir silah
seviştiğin adamları çarmıha geren


‘’gözlerin nemli değil namlu’’


sen ne sevişiyorsun
ne s*kişiyorsun ?
öldürüyorsun
kabusların
çıplak ceset doldu bu yüzden


biliyorum
tanrının sevilmeyen bir oyuncağısın
fakat bu bir oyun değil
unutma
seni hayata bağlayan kurbanların
gözlerinde varoluşu aradığın


kalbinde geceyi söndüren kadın
bağıra bağıra susuyorsun.
neden?
tapsınlar sana
şirk koşsunlar
gösteri peygamberleri gibi
sen de biriktir kalbinde hepsini
siyah bir ceset torbası gibi
seni tanıyorum
kalp koleksiyoncusu


insanlarla dolu bir yalnızlığın var
kimseler ağırlayamaz seni
o yüzden yatıya kalamıyorsun
hiç bir kalpte
anlıyorum
etrafındaki her şey sıradanlaşıyor
ne dokunabiliyorsun
ne anlatabiliyorsun
çaresiz mum gibi
eriyorsun ortasında
biliyorum
seni en çok bu kahrediyor
fakat
senin savaşın içerde
dışarda savaşıyorsun.
neden?


içindeki savaşın
dışarıya olan gürültüsüdür
aşk
aldanma


öldürdüğün adamlar ceset kokuyor
o yüzden bunalımın
çıtayı yükselt
seviştiğin adamlar
işlediğin cinayetlere değsin
seni tanıyorum
kalp koleksiyoncusu
biliyorsun
bu bir oyun değil


damarlarında devriye gezinen kan değil
kırmızı pelerinli bir intikam
gözlerinden
şarjör şarjör paranoya sıktıran

‘’gözlerin nemli değil namlu’’


öldür onları…