Mıncıklayarak sevdi şu güçcücük bebeği
Şappadan goca elle vurdu cavlak başına
Gırk ipi çevirerek boğdu bak köstebeği
Delikte yavruların tınmadan göz yaşına.

O güzelim ormanlar söke söke kel kaldı
Huzur veren tepeler beton blokla doldu
Serinliğin yerini çorak topraklar aldı
Geleceği düşünen gara pürçeğin yoldu.

Yaşam alanımızda uçuşurken sinekler
El aleme öğütle zehirden medet bekler
Tefekkürle nazar et guş saklıyor gidekler
Boğazında yularla maskot olmuş şebekler.

Set aradan kalkınca sular hırçın akıyor
Birlikte beraber şer bombayı yağdırıyor
Çölde ateş misali rüzgâr bile yakıyor
Şapır şapır kan revan gözden yaş sağdırıyor.

Mevki makam uğruna her gelen bir taş attı
Ufuksuzluk sarınca geri çekilmek yetti
Üç kıtaya hakimken Osmanlı neden battı?
Eline fırsat geçen soydu cascavlak etti.

08.10.2016
Ahmet Çelik