Aş dendi, iş dendi; barajlar geldi.
Halk ülkesi için yerini severek verdi.
Sonra HES geldi, tarla çayır bel verdi.
Bel verdirmem!..Dokunmayın Artvin’ime.

Köprüleri, Kümbetleri, tarihi de sularda,
Tarihi gerekmez mi, enerjiye var da?
Küllemek niye, yeni eser yapan da?
Küllettirmem!..Dokunmayın Artvin’ime.

Hıçkırıyor Artvinli, bakıp yıkılan doğasına,
Kuruyan deresine, körlenen pınarına,
Kavlak ağacına, yok olan ormanına.
Kurutturmam!..Dokunmayın Artvin’ime.

Şimdi de Siyanürcüler akın akın geldiler,
Güzelim doğayı Bergama’ya benzettiler.
Devran döner,hesap gelir; ey!..Yetkililer.
Benzettirmem!..Dokunmayın Artvin’ime.

Fevzi derki; bir yaparken bin yıkma,
Doğaya saygı, Yaratanınadır, unutma.
Artvin’i Botanik Ormanlar ile donatma;
Affettirmem!..Dokunmayın Artvin’ime.

Yakacık-2012