İlkbaharda tarlayı tapan edanda,
Çocuklar yerlerini alır arkasında,
Yumrusu Atol, toplanır toprakta,
Çiğ de yenir kökü, Kimi Turşu’nun.

Ekin boyu bir karışı aşanda,
Sepet ellerde tarlaya dalanda,
Atol yaprağı toplanır art arda,
Duy kurma sözü, Kimi Turşu’nun

Temizlenir, haşlanır küpe konulur,
Tuz, soğan ve çörten ile doldurulur.
Ekşimesi için yerinde durdurulur.
Üstünedir evin gözü, Kimi Turşu’nun.

Kurduktan birkaç hafta sonunda,
Hanımlar küpün kapağını açanda,
Kurulur sofraların tam ortasında,
Hemen çatallanır özü, Kimi Turşu’nun.

Tarlada ekin, diz boyuna çıkanda,
Özeği geri kalmaz, o da ekin boyunda,
Dalları, yaprakları ayrı yeni turşuda,
Özeği de atar golü, Kimi Turşu’nun

İsteği artırır, sindirimi düzenler,
Tadını bilen bir daha, bir daha ister,
Endebit bitki, yalnız yöremde biter,
Olumsuz tek yönü, Kimi Turşu’nun.

Fevzi dedi; atol tohumunu bol bol ekin,
Fenni şekilde atolu, kimiyi çokça üretin,
Sofrasında bulunsun artık her milletin,
Yazık, kaybolmada yüzü, Kimi Turşu’nun.
.
YAKACIK-2012