Bilir misin gözlerin her bakış atımında
Tenden ter yuvarlanır gamzelerine senin
Bilir misin günümü yakan gün batımında
İçimdeki ateşim olduğunu busenin

Gözlerin görmese de bu yaşlanmış bedeni
Bu sevda deryasında özgür bırak gideni
Her canlı bir ölümlü, sorulmaz ki nedeni
Kulları değil miyiz ömre süre kesenin

Sabahları olmayan her geceye sor beni
Çözümleri imkânsız bilmece de yor beni
İkinci baharda ki tek hece de gör beni
Ruhu huzura ermez selam sabah kesenin

Bir anda parçalandı senle kurduğum hayal
İsterim ki bu mağlup sultanın yanında kal
Dilden düşen zehirli tek sözcüktür; “Hoşça kal”
Döndükçe uzaklaşır yüreğimden eksenin

Coşari’yi yaksa da hasretten doğan yangın
Senden uzaklaşması mümkün mü bumerangın
Sebebi kimse bilmez, kim kime neden dargın
Cennette yeri yokmuş sevgiliye küsenin

İbrahim COŞAR