Hayallerimin usta elinden çıktı manzara
Bir parmak şıklatması gibi
Bakışlarının ışığı delmeye başladı
Bir yanda uçsuzluk
Diğer yanda bir noktaya saplanış

Kırmızıydı etraf
Kan gül
Ya da nar kırmızı
Kısacası kırmızıydı

Özlemle yerinden fırlayan kalp kırmızısı

Parmak uçlarımla dokundum hissetme diye
Kaçma diye
Kaçıpta yine saklanma
Gönüllü olarak bulaş her yanıma diye

Hayal bu ya yolumu bir umman kesti
Ayakları vardı
Geldi dikildi karşıma
Yaşlarımdan birikmişcesine tuz artığı

Yürüyemezdim
Yüzdüm
Elim ıslandı
Yüzüm buruştu
Yüreğim uyuştu
Ama defetmedim hayallerimi

Ne de olsa sendin başrol oyuncusu

Acıktım birden
O ummana daldırdım ellerimi ıslaklığa aldırmadan
Sözlerin takıldı parmak aralarıma
İnci gibi
Parıltılarından gözlerim doydu ilkin
Tadındansa keşliğim

Susadım da üstelik
Ummanda susuzluk daha bir yakıcı
Yanındayken özlemek gibi

Ellerin var
Yüzün de bir o kadar aleni
Ama nefesin
Duyamadım
Unutmuş mu ne bana gelmeyi

Üşüyorum
Güneş gibi parıldarken sen
Ilıklığın saklanmış pencere ardına
Ben yerleştirmemişken tam ortada
Kırmak lazım gerçek bir adımla
Bende hayaller dolu dizgin
Sanaysa gelişler kaldı
Sabırlardayım
Sessizliğimle arkadaş çığlıklardayım

Şimdi gitmeliyim
Az öteden gerçek sesleniyor
Yine ustaca yerleştin avuç içime
Sadece gözlerin terketmedi yerini
Herşeyinle barındığın
Bana has yakışlarını
Kalbimin yaprak aralarına sakladım

Şaşırma büyüklüğüne
Rahattır ve de sıcacık
Sana
Gelişlerine amade
Seril dilediğince...

ASLI DEMİREL...