Yokluğunla harmanlayıp sana dair arzuları
Ellerimle şekil verip saçlarının isyanına
Ve bana gelişlerinden emanet bakışlarını
Yerleştirip olması gereken yere
Her seferinde
Başka bir güzellikteki
Muhteşem senler oturtuyorum yanıbaşıma

Elele verip alevler uçuruyoruz semaya
Susuyoruz ve
Acıkmaktan öte susuyoruz
Yanışlardan serinlikler damıtıp
Birbirimizi gezdiriyoruz içinde
Susuzluğumuza çare

Ve birer atlı koşuyor gözlerimizden
Ayak seslerine saklı suskunluğumuza çığlık
Zaman takılıyor gözüme aniden
Sarkarken kirpiğimden az sonrası
Akreple yelkovana cadı oluyorum kaşlarımın düşüklüğüyle
Korkup mıh gibi kalakalsınlar yerlerinde diye
Nafile

Kâh gülüyorsun bulunduğun yerle özdeşip
Kâh hüzün bulutlarına davettesin gidişleri hatırlayıp
Seninle bir düşüyorum bu girdaba
Kâbusların çeker beni dibe
Neşense hayat ciğerlerime

İstersen
Tek hamlenle boğazımda attırırsın yüreğimi
Heyecanlardan pembe düşler
Geçiverir dolu gizgin

Tam alışmışken kırların bahar kokusuna
Göğsüne yaslı başım dorukların tadına varmışken
Bir yerlerden bir çaresizlik seslenir
Korkutur kollarındaki bebekliğimi
Pusuya yatmış kem gözlü bir cani misali
Ustaca sevdiğimden acemice kopamam

Anlatamam

Ormanda annesini kaybetmiş yavru bir asalan parçası
Sendelerken terk edilişinden korkar ya
Hiç büyüyemeyecektir
Korkuların büyütmediği bebek
Ve hep ürkek

Anlasana
Ulu çamlar gövdesindeki halkalar gibi
Her özlem bir halka gözlerimin altına
Herbiri asırlara bedel

Ama ben şekil veriyorum yokluğuna
Aynı ipte olan adımlarımızdan feyz alıp
Mecburi gidişlerin eşiğindesin diye
Saçlarını tararken başıma taç sevdam

Mutluluk dokunuşları oluyor haçerliğin
Yanıbaşıma her uzanışın ayrı bir diriliş
Bilirim gidişlerin de var
Başabaş bir gel gitken bu coşkular
Katlanırım dağlayışlarına
Alabildiğine serindir yangınlar...

ASLI DEMİREL...