1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
668
Okunma
İnsan evladı rahmetli dedemin vefatının 41.gününde ona saygı ve hürmet ile bu şiiri kaleme aldım.
41-2.
Hayaller kırıktı
Üstelik adları
Uçta değildi
Bir hatıra bin satıra bedeldi
Düşler dağınıktı
Üstelik yanındaydı
Duayla değildi
Bir dua bin nasihata eş değerdi
Şimdi bir ağlama köprüsünde yargılanış başlıyordu
Şimdi bir dağlanma sesinde yok oluş başlıyordu
İlk 41 aşkın sesiydi ama ikinci 41 ölümün iziydi
Gözlerinde
Gönlünde
İşlerinde
Ve sessizleşen seslerinde
Sessizce kadre..
Seslice gönle..
Dokunuyordu geçen gözlerindeki her sure,
Dokunuyordu geçen sözlerindeki her süre,
Kaybedişi yazıyordu kader alnına çivili taşlarıyla...
5.0
100% (1)