YAZ REÇETEYİ..
Sade gönül değil, vücut’ta yorgun,
Herkese kırgınım, herkese dargın,
O yüzden hüzünlü,o yüzden durgun,
Nasıl kurtarmalı bu dertten başı.

Vücut direncini yitirdi benim;
Bu vefa derdime varmı ilacın.
Böylede yaşamam imkansız,çok zor;
Şimdi seksen oldu gönlumün yaşı.

Kim olsa bıkardı benim yerimde,
Çileden çıkardı benim yerimde,
Urganı takardı, benim yerimde,
Pay ettim olmadı ekmeği aşı.

Canlarım derdime bin dert ekliyor.
Dinle,tabip bu kalp artık tekliyor.
Yaşıyor ya, ölümünü bekliyor,
Böyle taşınırmi bu kahır ataşı.

Bu dünyada çile devam gidiyor,
Vakit tamam,ömür gitti gidiyor.
Vefasızlar canı yaktı yakıyor,
İşte bundan bu gönlümün telaşı.

İşte böyle tabip, gözüne kurban,
Haydi be nazlanma,nazına kurban,
Yaz şu reçeteyi, yazına kurban;
Dertten kurtar artık çileli başı.

Tutunduğum dallar elimde kaldı,
Kime can dedimse, ömrümden çaldı,
Bunca yüke yürek nasıl dayandı,
Dertten durulmadı Erol’un başı.
22.2.2016 Erol Köktaş