Beni yalnızlığınla baş başa bıraktığından beri
ne yüzüm gülüyor
ne de gözyaşım diniyor
bakamıyorum kimseye
sevemiyorum ...


gözlerin gözümde o kadar büyümüş ki
sen den başkasını göremiyorum
kokun sinmiş bedenimde
nereye baksam
gözlerimde yaş
buram buram sen varsın...


senden uzakta dokunamadığım tenler
öpüşemediğim dünler
hasretini büyüttüğüm geçmeyen günler
feryat ediyor içimde birer birer
rüyalarda gördüğüm sevdiğim gözler
hayallerde sardığım karanlık düşler
güneşle birlikte batıp gittiler ...


umutlar yıldızdır hep arar gözler
yalanmıydı yoksa verilen sözler
dumanı üstümde sönmüyor közler
yaralı bir yanım hep seni özler
buram buram sol yanımda silinmez izler ...


senden vazgeçemiyorum
aklım başımda değil
heb sende kaldı
ben aklımı, aklım seni kaybetmedi
çok sevdim çok özledim
sanma deli değilim
akan gözyaşımda sen varsın ...


her gece rüyalarda gelişinle
uzaktan uzağa paslı gülüşünle
şimşek gibi kalbime vuruşunla
karanlıklar dans ederken hayalinle
yorgun düşüyorum hasretinle
yoksun yine
tenimde kalmış kokun
senden başkasını sevemiyorum .....




şiir YARALI_34/ Avusturya