İnişli çıkışların, ardına saklanırken
Gözlerimin önünde, canlanıyor anılar
Kirpiklerin ucundan, düştükçe paklanırken
Duyguların yönünde, canlanıyor anılar


Sürüklerken geçmişe, silinmeyen anıydı
Beynimi kurcalayan, o karanlık yanıydı
Tozpembe hayallerin, vazgeçilmez canıydı
Gerideki dününde, canlanıyor anılar


Yamuk yumuk minval’in, sürüyorken izini
Yorgun bacaklarımın, çöktürürken dizini
Dayanacak gücünün, denetirken çizini
Yeni doğan gününde, canlanıyor anılar


Anlamsız geliyorken, düşünceler ne yapsam
Engeli koyuyordu, hangi yoluna sapsam
Dönüşü olamazdı, canı gönülden tapsam
Niye hep günbegünde, canlanıyor anılar


Maziyi göz önüne, alsam bile çok geçtim
Kırıntıları silkip, doğru kararı seçtim
Heder saplı makasla, geçen zamanı biçtim
Yine de var gücünde, canlanıyor anılar


Nesrin Önem
Tekirdağ