Sevdamız ayrılığı doğuracaktı günün birinde
Sen bir gün gidecek ben bir başıma kalacaktım.
Bir kırlangıcın kanadına yükleyip umutlarını
Benim olmadığım uzak bir şehre uçacaktın.

Haddimi aşkın duygularla sevmiştim seni
Bir canım vardı istesen onu da alacaktın.
Gitme kal desem imkanı yoktu yalvarışın
Al canımı öyle git desem ona da kıyamazdın.

Yüzsüz duygularım utanmıştı kal demeye
Zaten bahtsız bir sevdanın yükü üzerinde
İçerimde gök kırmızı yangınlar azarken bile
İnan mahcup tu sevgim bakamadım gözlerine.

Yüreğimi bin parçaydı sana gönül bağlarken
Al bir parçası anım olsun götür diyemedim.
Ölümsüz sevdam meçhule ayrılırken şehrimden
Yemin olsun gururumdan sana kal diyemedim.

Bedenin gidiyorken gölgen geri asılıyordu.
Bari onu bıraksan dı inan can daşım olurdu
Biliyordun gecelerden nasıl korktuğumu
Bir resmini bıraksan karanlıkta ışığım olurdu.

Seviyorum diyordun hep ama suskundu hallerin
Seviyor muydun sevmiyor mu en iyi sen bilirdin.
Bir bilmece gibi çözmek için uğraşırken seni
Düşünüyorum da helal olsam dı sana ,gitmezdin

Ya ölümüne sevdiğim uğrunda ölebileceğim kız
Sen bende koskoca dünyayken ben sende neydim.
Ben bu halimle can dökmüşken yollarına yargısız
Yetmeyen yüreğine hep el adamı hep kimliksizdim

Seni yüreğime söz geçiremediğim anımda tanıdım
O gün bir haksız duygulara akıverdi kara gözlerin
Ben senin varlığından mutluydum,şendi yüreğim.
Sırf sende mutlu olasın diye gitme kal diyemedim.