Ağlıyor gök ağlıyor
Yağmurlu ağıtlar
Ağlıyor dağlar başında oturan kaya
Oyalı mendil mehmedin cebinde
Sis bağlamış gökte bulut
Unutulmuş dua
Secdesinde takılı gözlerin
Yeşeren bir umudun gölgesinde

Armudun dökülmüş yaprakları
Tepelerin yamacında rüzğarın kışlasında
Ah olmaya gör
Göze diken
Kış çarpan bir yüreğin ülkesinde
Sınır boyu sürgün
Başıboş
Hucumbot dar çay/ın betonörme duvarları
Her azılı yağmurda
Su altında kalan şehirler atık su boruları
Kesip kesip çay yatağından ağaçları
Kuduruyorlar her heyelan sonrası
bina diken mütehitler şehir düzenleyecileri neredeler
Ooy yoluna izin veren merkezi belediyeciler dere yataklarına
Öfkeli köylüler
Ağızlarından kurşundan daha sıkı sövgüler
Dökülüyor dua gibi dudaklarından

Gelip geçici gökgürültüsü peydahlamış
Hep kavga
El ayak çekilmiş
Al yanaktan kıraç topraktan
Sokaklarda el ayak çekili
Suskun cümle alem
Okunmuş eşek dili yedirilmiş halk
Ne halt edeceğini bilemez bir durumda
Lağım suları akarken evlerin içine

Ne dese he diyen
Köylü şehirli
Her şeye tastamam
İliklerine kadar işlemiş bedevilik
Asma dalına göktaş püskürten görük
Yürü yürü taş toprak
Kaldırım çiğnemek senin neyine
Bir adım ileri iki adım geri giderekten
Nasıl çıkacak bu ülke bu cehâletle
Her yeri okuyup üfleyen sofular cennetinde
Hep bana hep bana hep cebe

Yol kenarında papatyalar gülmese uslanmayacak
Taze karanfiller
Ve adalarda ağlayan erguvanlar
Siz susun gözleriniz konuşsun!

Suskunlar şehrinden geçiyor
Kapkara trenler
Hoçakal uçurtmalar
Ve sürü kuşlar
Kuşak bağlanmış gelinin ince belindeki
Kırmızı kurdale
Kundurası içine konan kağıt para harca başın düşünce dara
Bütün umutlar döndü bir pula
Bağbozumunda hasattan sonra
Sal yakasını gitsin!!
Çoban yetişmek meslek edinmiş halk
Sakın olaki; suya sabuna dokunma!!

Senin yerine düşünenler
Senin adına ülkeyi yönetenler
Senin haklarını kıtır kıtır yiyiyorlar
Adam sende!!

Nurten Ak Aygen
22/09/2016