Hep aynı idi değişmezdi gecelerim
Bir elimde kalem masamda kağıt
Kültablasında sigara izmaritlerim
Hep sana dair sözcükler düşerdi KALEMİMDEN
Odamın içine sigara konusu siner
Yerler kağıt PARÇALARIYLA doluyordu
Bazen gözlerim nemlenir
Sigâralar içerdim peş peşe
Yazdıklarımı beğenmeyip yırtıp atardım
Sen göremedin ki beni
Kaderin deki yazının kelimesini bırak
Tek harfini dahi istemedin ki

Buğulu camın ardındaki sokak lambasında
Bakar bakar teselli bulurdum.
Sanki garip bir alışkanlıktır belki kim bilir
Sobanın üzerinde ki çaydanlığın gizemli cızırtılarını dinlerdim
Hiç konuşmadan bakardım
Sudan bahaneler uydururdum kendime
En ufak bir hisli kelimede
İçim yanardı
Belki yüreğimin katı olduğunu düşünürsün
Ama öyle değil işte
Sen giderken açık bıraktığı gönlümdeki kapı hala açık
Kapatmadım,biliyorum birgün döneceksin

Dışarıda hava soğukmuş bana ne
Penceremden sokak lambasının altındaki
Buram buram yağan kara bakıyorum
Ruhumu dinlerdiriyor bir musiki gibi
Ben inkâr edemem
Gece gibi karanlık saçlarını
Ay gibi parlak yüzünü özlediğimi
Gözlerimden yuvarlanan göz yaşlarım
Üşütüyor yanaklarımı
Düğümleniyor boğazım taş gibi
Sanki nefes alsam seni kaybedeceğim
Açsam gözlerimi hayalin silinecek gözlerimden
Davetsiz misafir gibidir duygular
Ne zaman geleceği belli olmaz
O yüzden açıktır hep GÖNÜL kalın
Y.szgn