37
Yorum
83
Beğeni
0,0
Puan
3191
Okunma


Ey derviş ! Dar-ı dünya kaçanlara yol değil
Katre olup ummana sürülmenin anıdır
Yaran kabuk tutmuşsa şikâyetin hâl değil
Sinendeki hesapla dürülmenin anıdır
Yalnızlığı devşirmek bir gövdede baş ister
Yadı yoklayan hayal kuru göze yaş ister
Gam ki; gamlanmış gönül kendine sırdaş ister
Sırrınla kuru dilde yarılmanın anıdır
Eşiğine bastığın cana cefa veren sen
Yine aynı eşikte muhabbeti deren sen
Kaderinin üstüne kederini serersen
Feleğin oyununda vurulmanın anıdır
Duygularda sirayet hayat zora müdahil
Ömrün aktığı yerden hatta ruh geçer bencil
Gönül çerağ yakmazsa ışık görür mü kâmil
Ayrı gezen gölgene sarılmanın anıdır
Göz açtığın alemde hüzün tutmazken dikiş
Kirpiğin niye yıkık, bakışın küs ey derviş
Çabuk bıkan yürekte gezmiyor sevgi geniş
Arınıp en güzele varılmanın anıdır...
Nezahat YILDIZ KAYA