Sen yoksan toprak kurak, mavi atlasım solmuş;
Sen yoksan öksüz vatan, sen yoksan yalnız bayrak.
Paramparça bir tarih fotoğraflarda kalmış,
Bir çocuk yarınını bekliyor ağlayarak.

Sen benim güvencemsin, elinin ayasına
Mertlik kınası yakıp gönderdiğim Mehmedim.
Şehitlik helal sana, erlik madalyasına
Övünerekten bakıp gönderdiğim Mehmedim.

Düşünce dalalete, gaflete kumandanın,
Geleceği vahşice örselendi milletin.
Hain iftirasıyla kirlenir mi vicdanın
Yeter ki yanlış yola sapmasın adaletin.

Millet için düşmana sıktığın her bir mermi,
Tarihin gizli kalmış yüzünü aydınlatır.
Yüz bin hainin kanı bir tırnağın eder mi?
Gönüller seni dinler, dünya seni anlatır.

Duacı anan baban, yolunu bekler kızın
Yüzün girer her gece rüyalarına birden.
Vurulduğunda kayar asumanda yıldızın,
Kanlı bedenin taşar konulduğu kabirden.

Mehmedim, can yoldaşım, eli kınalı kuzum,
Ölümü hiçe saydın emredince komutan
Coşari der, Mehmedim; gönlü sunalı kuzum,
Unutulur mu senin yazdığın onca destan

İbrahim COŞAR