bostancı vapuru
güvertende begonvil kokusu
götür beni mimoza kokulu baharlara

çınarlatında sancılanmışsın şiir şiir
begonvil kokulu seviler manastırlar kadar sessiz
her insan bir adadır dört tarafı yalnız

kınalıada mavi rum meyhanesi
ve keder kedileriyle poyrazlı bir sonbahar
bostancı vapuru götür beni
begonvil kokulu yarin dudağına

yarım kalan her aşk rum yetimhanesi
ermeni bir dua gibi yapayalnızsın dudağımda
bostancı vapuru götür beni mimozalara

pencereleri akasya bahçelerine açılı evler
beni de alın sokağınıza
mor menekşeler ben de çarpılayım kokunuzla
kedimi kucağıma alıp şiirler mırıldanayım göçmen buluta
ah sevi ermeni bir dua gibi yapayalnızsın dudağımda

turnam mevsim sonbahar
göçte bendeki bütün mübadil kuşlar
begonvil kokulu bir vapur yanaşıyor
çınarlar gibi bin yıl yaşayan sevdaların kıyılarına
mimoza kokularıyla hasret sarıyor dört yanı
ermeni bir dua gibi yapayalnızsın dudağımda

kınalı burgaz heybeli
faili meçhul intiharlar taşıyorum yangınımda
yağmur sonrası begonvil kokusu
ıslanmak seninle
çiçek bahçelerinde
sevda türküleriyle

bostancı vapuru götür beni mimozalara
belki kentleri sorgulamayı bırakırız
içimizi ısıtan şiirler okuruz kınalı kedilerine
sonsuza kadar istersen sürer bu resital


yorgun köprüleri attım
begonvil çiçekleriyle geldim kapına
bindik bostancı vapuruna
sonrası bir adam bir kadın bir hikaye
bostancı vapuru
götür beni mimozalara

Ömriye KARATAŞ
14.06.2016-Kınalıada-İSTANBUL