Boğuk bir aşk çağı şimdi yaşadığımız
yüreğim çırpınıyor ikide bir
mahzendeki sığınak gibi karanlık odalar

uzaklardaki o kenti düşünüyorum
bir dost kapımı çalıyor
hatır sormak için gelmiş karlı dağlardan

baş ucumda dindirilemeyen kuşkularım
hatır soruyor bana bu dost
elinde geyik boynuzundan armağan

belki biter bu özlem, kırılır kadehler
belki bizim için de bir dua okuyan vardır
o erenler toprağında
bil ki tarlalarda güneş var
bil ki düşlerimiz o uzak zifirlerde

bir kent ayaklarımın altından geçiyor, bağcıklarım çözük
düşlerimde bana “geeel” diyor o kent
bir kent baba yurdumda bize ağlıyor
dudakları ıslatıyor çoban çeşmesi
bir kent taa orada ‘gitmesek de, kalmasak da...’

al toprak, sıcak toprak, soğuk sıcak suları
karşımda gurbette geçen gençlik
al toprak hep uzaklarda hem de çok yakında
bir düş ellerimden sıyrılıyor
çığ yaklaşıyor, ben uzaklaşıyorum

kapımı çalan dost ayağıma basıp duruyor ikide bir
doyumsuzluklara, öfkelere meydan okuyor
aralıksız şarkılar söylüyor çocuk korosu
sanayi çöplüğünde buruk bir yalnızlık
adamın gözünde ağlayan bir gençliğin seyir defteri

karanlık odalar vardı geldiğimizde buralara
birliktelikler vardı karlı gecelerde...
biz de mi katıldık bu azrail kervanına
sanki bir karabasan şiiriydi geçen zaman

Oslo tiyatrosunda bir geçkin dul
Edinburg’ta mavi saksılar, doğum günleri
ne bayram, ne noel
paramparça bir bahar
acılar ve o acı cadılar
bohem kadınlar ve kaçamaklar


“son pişmanlık neye yarar” diye inliyor şarkılar
“her şeyin bedeli var...”
yitmiyor kafeler ne de barlar
buralara geldiğimizde biz
karanlık odalar vardı
vardı...

belki buruşuk bir mektup çıkar kutudan
yeni bir film gelir sinemalara
kat kat büyür karşımda kışın buzları
belki de bir açık hava tutukluluğu bu
kalbini ver bu türküye dost
bu ü l k e m i z d e n geliyor

yüreğim çırpınıyor ikide bir
yaslarda mıyız?
yoksa soğuktan mı bu...
otların uçlarında kırağı
dinlemem artık akşamları
yırtar kuru yaprakları yellere savururum

yüreğim çırpınıyor ikide bir
ceylanın gözleri bulut rengi
penceremde o kara kış, tipi ve eski mektuplar
şimdi tarlalarda güneş vardır belki
burada karanlık odalar...

Cem Güneş