Herşey gibi bayramlarda eskidi gözümüzde,
Yada eski önemini yitirdi günümüzde.
Temmuz ağustosa denk gelen bayramlarda bile,
Şubat soğuğu var içimizde!

"Nerde o eski bayramlar?" demek yerine,
"Nerde o eski insanlar?" demek geçiyor içimden...

Bayram heyecandı.
Henüz etiketi üstünde kıyafete sarılıp uyumaktı.
Bayram selamlaşmaktı, kucaklaşmaktı, barışmaktı, hatırlamaktı...
Bir mesaja sığmayacak binlerce anlamı vardı.

Sokaklarda topladığı şekerlerle oynamak yerine,
Televizyon başında bayram geçiren çocuklar,
Sıla-i rahim yerine, tatil köylerine rezerve yaptıran aileler,
Yaşlanınca anne babasını kalbi kırık, gönlü yaslı, huzurevlerine bırakan evlatlar,
Harçlığı kapıp barları, lunaparkları dolduran gençler türedi zamanla...

Sonra "nerde o eski bayramlar?"
Diye bir cümle kalıbı oluştu dilimizde.
Yürek burkan bir cümle de benden hediye olsun yozlaşmış gönlünüze...

"NERDE O ESKİ İNSANLAR?"