Ekmek çalmıştı küçük cocuk
Kıştı soğuktu boştu midesi
Anne ve babayı hic tanımamış
Onu büyütmüştü yaşlı ninesi
Olmadı hiç evi ne de hanesi

Gözleri manasız sanki bir çakmak
En büyük hayali bir evdi sıcak
Bir anne bir baba şevkatli kucak
Oysa ne ev vardı ne anne baba
Ne de ateş vardı onu ısıtacak

Elinde bir torba içinde balı
Yok idi başka tutunacak dalı
Bir ninesi vardı tek sığınağı
O da ölüp gitti diğer tarafa
Son sözü olmuştu hayat pahalı..!

Kıştı soğuktu ayazdı gece
Öfke kusuyordu sanki her yere
Mapusa girmeye razı binkere
Orda kaynarmıydı acep tencere?
Diye düşündü ve ekmek çaldı

Polis amcaları geldi bir sabah
parkta yatarken bir bank tan aldı
Üzülmemişti, hatta sevindi çocuk
Dedi bundan sonra ne güzel
Artık benim de bir evim var..!

İsmail akın.

Bütün kimsesiz çocuklar bizim geleceğimiz
Elimizden geldiğince sahip çıkalım hayırlı Bayramlar.